۳ سال پیش
» وقتی كه بلا از آسمان می باريد
تقدیم به ایثارگران هشت سال دفاع مقدس
وقتی كه بلا از آسمان می باريد ...
آنان كه هوای يارشان را كردند
در معركه ها چه بی اِبا رقصيدند
وقتی كه زمانه ها ورق می خوردند
بر روی دو پا بدون پا رقصيدند
آن جا كه سپيده چون شفق گلگون بود
دستان دُعا رو به خدا رقصيدند
در زير تگرگ داغ، سرمست غرور
در سجده ی خود جدا ز ما رقصيدند
در سردترين خزان احساس زمين
گرم از تب عشق و بی ريا رقصيدند
وقتی كه بلا از آسمان می باريد
در غيبت ما چه بی صدا رقصيدند
جايی كه ستاره ها زمينی بودند
در شرق طلوعِ عشق، رها رقصيدند
سيمرغ شدند و پر گشودند به عشق
آنان كه بدون ما جدا رقصيدند
در فصل نَفَس گير سكوتی دلگير
زيباصفتان چه با صفا رقصيدند
شاعر: محبوبه عباسی
هفته دفاع مقدس گرامی باد