» وطن دوستی

حدیث درباره وطن دوستی

از امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام روایت شده است که فرمودند:

مِن كَرَمِ المَرءِ بُكاؤهُ علی ما مَضی مِن زَمانِهِ، و حَنينُهُ إلی أوطانِهِ، وحِفظُهُ قَديمَ إخوانِهِ.

از بزرگواری انسان است، گریستن او بر زمان سپری شده اش و علاقه او به میهنش و نگهداشتن دوستان دیرینه اش.

مطلب مرتبط چاکراهای خود را متعادل کنید | برای مبتدیان

منتخب میزان الحکمه، جلد دوم، حدیث 6560

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

تا زمانی که خود مردم یک کشور اراده نکنند تا ظلم را نابود سازند هیچ اتفاقی نمی افتد. با بی کار نشستن و غصه خوردن فقط غم روی غم می آید و مشکلات بزرگ و بزرگتر می شود. میهن دوستی به معنای غصه خوردن برای کشور نیست، میهن دوستی به معنای تلاش برای آزادی و آبادی کشور است.

میهن برای همه میهن دوستان مثل مادری است که تا پای جان برای حفظ آن تلاش می کنند. ایران عزیز نیز بارها و بارها ایستادگی قدرتمندانه و عزتمندانه مردم خود را برای استقلال کشور دیده است. در سال 1357 بود که سال ها تلاش و ایثار مردم به بار نشست و انقلاب اسلامی پیروز شد. مردم برای آزادی میهن خویش از جان و مال خود گذشتند، صبر کردند و با توکل به خدا پیروز شدند.

نویسنده: محبوبه عباسی